Dit is al de derde winter dat we hier staan. En de derde winter dat er oorlog in Oekraine is. De derde winter dat daar burgers bang zijn in hun huizen en soldaten bang aan het front.
Deze oorlog wordt een beetje overschaduwd door de genocide in Gaza, het kan namelijk altijd erger. Daar wordt enorm tegen geprotesteerd maar de wreedheid gaat gewoon door. Wij zijn een van de weinige groepen die aandacht blijven vragen voor de oorlog in Oekraïne, die ook alsmaar doorgaat. En die enorme invloed heeft op Europa. Want hij wordt gebruikt om ons bang te maken voor buitenlandse militaire aanvallen en leidt tot een gigantische militarisering. Ik wil het even over Europa hebben. Wendela de Vries van Stop Wapenhandel sprak deze woorden tijdens het protest van Stop de Oorlog Amsterdam op Kerstavond 24 december 2024 op het Spui in Amsterdam. |
De nieuwe Europese Commissaris voor Defensie en Ruimtevaart, hij heet Kubelius, is vastbesloten de EU flink te laten investeren in bewapening en wapenindustrie. En in sterke wapensteun aan Oekraine. En er mag vooral niet gepraat worden met Poetin. Ook de nieuwe baas van de EEAS, het buitenlandburo van de Europese Unie, ze heet Kaja Kallis, is erg anti-Russisch en erg voor militarisme als manier om de vrede te bewaren.
De Europese Unie gaat een heel militaristisch beleid voeren de komende jaren. En sterk aandringen op nog meer militaire uitgaven. Kubelius stelde in zijn maidenspeech al vast dat daarbij het 'narratief' heel belangrijk is. Het verhaal dat wordt verteld. Over hoe wij als Europeanen naar vrede en veiligheid kijken. Dat is des te belangrijker nu er een volstrekt onverantwoordelijke en super-egoistische president in het Witte Huis komt.
Maar met Europese leiders als Kubelius en Kallis is het gesprek over veiligheid al meteen dicht getimmerd. Bij hun is er maar 1 veiligheidsvisie mogelijk. De Europese Unie, en ook de NAVO, hebben grote communicatie-afdelingen die met marketingtechnieken en communicatiecampagnes de steeds verdergaande militarisering van de samenleving aan ons verkopen.
Kubelius en Kallis komen beiden uit een Baltische staat en zijn denk ik oprecht bang voor voor Rusland. Hun logica is dat alleen de allersterkste, allermodernste, allerduurste wapens de Russen zullen afschrikken. Veiligheid door militaire afschrikking, en dat uitgangspunt mag niet ter discussie staan. Terwijl daar natuurlijk nogal wat problemen mee zijn. Bijvoorbeeld dat er nooit een eind aan komt, je kan altijd nog meer raketten, nog dodelijker bommen, nog sterkere staaltjes high-tech supersonisch hieperdieper wapens ontwikkelen. Nog meer geld eraan uitgeven, nog meer menselijk vernuft in oorlogsproductie stoppen. En dat gaat je tegenstander dan ook doen. En op een gegeven moment wordt de verleiding groot om al die wapens eens te gebruiken, je hebt dat geld toch niet voor niets uitgegeven. En je kan dat ook doen want je bent toch de sterkste, denk je, je wint toch.
Maar zelfs als dat al zo is, ten koste van wat.
Gisteren stond er een interview met een 'oorlogs-analist' in het NRC. Die zei: er is geen enkele reden om met Poetin te gaan onderhandelen, als we de oorlog in Oekraïne nog anderhalf jaar doorzetten hebben we Rusland op de knieeen.
Geen enkele reden? Honderdduizenden doden en verminkten, een verwoeste economie aan beide kanten, in Oekraine de democratie opgeschort, in Rusland de repressie nog erger dan voorheen. Maar militair gezien geen enkele reden. Als de militaire overwinning je doel is. Je doel kan ook zijn: het menselijk lijden te beperken. Het gaat inderdaad om het narratief, het verhaal rondom de oorlog. Het is goed dat er een vredesbeweging is die de dingen uit hun technische taal trekt en terugbrengt naar het menselijke. Daar staan we hier voor.
Nog één ding: Deze zomer komt er een NAVO-topconferentie in Den Haag. Trump komt ook. Jullie hebben er vast wel van gehoord. Alle politie-verloven zijn ingetrokken. Zijn die NAVO-bobo's zo gevaarlijk dat de halve politiemacht ons tegen ze moet beschermen?
Wij zijn met een groep mensen een Tegentop aan het organiseren en een demonstratie. Waarin we gaan bespreken hoe wij vinden dat veiligheid eruit moet zien. En wat wij denken van het NAVO-beleid, van de bizarre hoge bewapeningsuitgaven, van nieuwe Amerikaanse kernwapens in Europa.
Wij moeten ons laten horen. Want de plannen die nu gemaakt worden zijn niet gericht op vrede, maar op het winnen van oorlog. We hebben Trump. We hebben Poetin. We hebben allemaal rechtse regeringen in Europa.
Ik verwacht deze kerst helaas geen wereldvrede. Wereldvrede overal vind ik sowieso nogal hoog gegrepen. Maar het kan wel een stuk beter dan het nu is, met meer wijsheid en vooral met meer menselijkheid. Laten we ons daarvoor blijven inzetten. Dat is mijn kerstgedachte.
Wendela de Vries is medewerker van Stop Wapenhandel en mede-initiatiefnemer van Stop de Oorlog Amsterdam
De Europese Unie gaat een heel militaristisch beleid voeren de komende jaren. En sterk aandringen op nog meer militaire uitgaven. Kubelius stelde in zijn maidenspeech al vast dat daarbij het 'narratief' heel belangrijk is. Het verhaal dat wordt verteld. Over hoe wij als Europeanen naar vrede en veiligheid kijken. Dat is des te belangrijker nu er een volstrekt onverantwoordelijke en super-egoistische president in het Witte Huis komt.
Maar met Europese leiders als Kubelius en Kallis is het gesprek over veiligheid al meteen dicht getimmerd. Bij hun is er maar 1 veiligheidsvisie mogelijk. De Europese Unie, en ook de NAVO, hebben grote communicatie-afdelingen die met marketingtechnieken en communicatiecampagnes de steeds verdergaande militarisering van de samenleving aan ons verkopen.
Kubelius en Kallis komen beiden uit een Baltische staat en zijn denk ik oprecht bang voor voor Rusland. Hun logica is dat alleen de allersterkste, allermodernste, allerduurste wapens de Russen zullen afschrikken. Veiligheid door militaire afschrikking, en dat uitgangspunt mag niet ter discussie staan. Terwijl daar natuurlijk nogal wat problemen mee zijn. Bijvoorbeeld dat er nooit een eind aan komt, je kan altijd nog meer raketten, nog dodelijker bommen, nog sterkere staaltjes high-tech supersonisch hieperdieper wapens ontwikkelen. Nog meer geld eraan uitgeven, nog meer menselijk vernuft in oorlogsproductie stoppen. En dat gaat je tegenstander dan ook doen. En op een gegeven moment wordt de verleiding groot om al die wapens eens te gebruiken, je hebt dat geld toch niet voor niets uitgegeven. En je kan dat ook doen want je bent toch de sterkste, denk je, je wint toch.
Maar zelfs als dat al zo is, ten koste van wat.
Gisteren stond er een interview met een 'oorlogs-analist' in het NRC. Die zei: er is geen enkele reden om met Poetin te gaan onderhandelen, als we de oorlog in Oekraïne nog anderhalf jaar doorzetten hebben we Rusland op de knieeen.
Geen enkele reden? Honderdduizenden doden en verminkten, een verwoeste economie aan beide kanten, in Oekraine de democratie opgeschort, in Rusland de repressie nog erger dan voorheen. Maar militair gezien geen enkele reden. Als de militaire overwinning je doel is. Je doel kan ook zijn: het menselijk lijden te beperken. Het gaat inderdaad om het narratief, het verhaal rondom de oorlog. Het is goed dat er een vredesbeweging is die de dingen uit hun technische taal trekt en terugbrengt naar het menselijke. Daar staan we hier voor.
Nog één ding: Deze zomer komt er een NAVO-topconferentie in Den Haag. Trump komt ook. Jullie hebben er vast wel van gehoord. Alle politie-verloven zijn ingetrokken. Zijn die NAVO-bobo's zo gevaarlijk dat de halve politiemacht ons tegen ze moet beschermen?
Wij zijn met een groep mensen een Tegentop aan het organiseren en een demonstratie. Waarin we gaan bespreken hoe wij vinden dat veiligheid eruit moet zien. En wat wij denken van het NAVO-beleid, van de bizarre hoge bewapeningsuitgaven, van nieuwe Amerikaanse kernwapens in Europa.
Wij moeten ons laten horen. Want de plannen die nu gemaakt worden zijn niet gericht op vrede, maar op het winnen van oorlog. We hebben Trump. We hebben Poetin. We hebben allemaal rechtse regeringen in Europa.
Ik verwacht deze kerst helaas geen wereldvrede. Wereldvrede overal vind ik sowieso nogal hoog gegrepen. Maar het kan wel een stuk beter dan het nu is, met meer wijsheid en vooral met meer menselijkheid. Laten we ons daarvoor blijven inzetten. Dat is mijn kerstgedachte.
Wendela de Vries is medewerker van Stop Wapenhandel en mede-initiatiefnemer van Stop de Oorlog Amsterdam