In duizendvoud vervloekt een stille krijger
zijn camouflagegroen en mitrailleur.
Hij is niet sterk en lenig als een tijger.
Hij kokhalst van de weeë lijkengeur.
Zijn optimisme is door angst verwrongen.
Z’n vast vertrouwen is voorgoed verknald.
In dromen lacht naar hem een dode jongen,
terwijl een vrouw haar vuisten naar hem balt.
Hij gromt niet en hij dreigt niet met z’n klauwen.
Hij zingt een liedje over mensenrechten.
Hij doet niet wat zijn opdrachtgevers snauwen.
In duizendvoud toont hij z’n blote hand.
Voor deze wereld wil hij niet meer vechten.
Hij valt en bijt z’n tanden in het zand
zijn camouflagegroen en mitrailleur.
Hij is niet sterk en lenig als een tijger.
Hij kokhalst van de weeë lijkengeur.
Zijn optimisme is door angst verwrongen.
Z’n vast vertrouwen is voorgoed verknald.
In dromen lacht naar hem een dode jongen,
terwijl een vrouw haar vuisten naar hem balt.
Hij gromt niet en hij dreigt niet met z’n klauwen.
Hij zingt een liedje over mensenrechten.
Hij doet niet wat zijn opdrachtgevers snauwen.
In duizendvoud toont hij z’n blote hand.
Voor deze wereld wil hij niet meer vechten.
Hij valt en bijt z’n tanden in het zand
Anne Nederkoorn is puzzelmaker, educatief auteur en schrijft gedichten.
Zie ook www.anzicht.nl
Zie ook www.anzicht.nl