De visie van de Internationale Socialisten (IS)Onderstaande toespraak hield Ron Blom namens de Internationale Socialisten op 11 april 2022 tijdens het vredesprotest bij Russische handelsvertegenwoordiging op het Museumplein in Amsterdam.
Ron Blom |
|
Beste medestrijders,
Het is inmiddels alweer anderhalve maand geleden dat Rusland Oekraïne binnenviel. Verschillende grote steden worden belegerd, hele buurten en dorpen zijn in puin achtergelaten, miljoenen zijn huis, haard en land ontvlucht en het aantal burgerslachtoffers is gigantisch.
Terwijl mensen in Oekraïne zich terecht verzetten tegen de imperialistische invasie, gaan anti-oorlogsactivisten in Rusland dapper de straat op om, ondanks massale arrestaties en het vooruitzicht van 15 jaar gevangenisstraf zich toch uit te spreken tegen de oorlog. Ook diverse socialistische groepen worden hierdoor getroffen.
Ondertussen heeft het Westen de de oorlog verder geëscaleerd door middel van wapenleveranties, troepenverplaatsingen en sancties die voornamelijk de Russische arbeidersklasse treffen.
De pers, de Tweede Kamer en bijna alle organisaties roepen op tot vrede, maar stellen verder maatregelen voor die deze oorlog alleen maar verhevigen en internationaliseren, zoals meer sancties, wapenleveranties of een “no fly zone”.
In tegenstelling tot de vluchtelingencrisis van 2014 en de jaren erna zeggen de Centraal- en West-Europese regeringen nu wel vluchtelingen uit het oorlogsgebied te willen opvangen.
Raciale profilering van vluchtelingen blijft echter een rol spelen. Alle vluchtelingen uit welk oorlogsgebied dan ook verdienen veiligheid en zorg, ongeacht hun ras, religie of etniciteit.
De reactie van links op de oorlog is op zijn best verward. Aan de ene kant is sociaaldemocratisch en liberaal links, zoals PvdA en GL afgegleden tot het onderschrijven van de Westerse oorlogsinspanningen, tot het ondersteunen van verdere Europese bewapening, verhoogde militaire budgetten en een versterking van de positie van de NAVO, evenals het oproepen tot meer sancties, die niet alleen Russische oligarchen treffen.
Aan de andere kant heeft radicaal links inconsequent gereageerd. De erfenis van het stalinisme heeft de basis gelegd voor het perspectief van 'kampisme', dat wil zeggen ondersteuning van regeringen die zogenaamd tegen het Westerse imperialisme zijn.
Dat kampisme heeft ertoe geleid dat sommige groepen Rusland steunen en ontkennen dat de Russische oorlogsinspanningen imperialistisch zijn. Op sommige maandagavonden vonden wij representanten hiervan tegenover ons protest.
De realiteit van de Russische oorlog in Oekraïne roept opnieuw de vraag op hoe links moet reageren op imperialistische conflicten. Welke maatregelen moeten we vragen? Wie moeten we steunen? Hoe kunnen we een einde maken aan het kapitalistische systeem van eindeloze oorlogen en inter-imperialistische conflicten?
Het herinnert ons ook aan de leus waar onze naam vandaan komt: "Noch Washington noch Moskou, maar internationaal socialisme!"
De Internationale Socialisten (IS) organiseren in het derde weekend van mei (22-22ste) het jaarlijkse Marxisme Festival.
Met dit weekend van debat en socialistische theorie hopen we een trefpunt te zijn voor de linkse beweging en de meest urgente discussies van het moment. Tijdens het festival besteden we veel aandacht aan internationale ontwikkelingen. De Russische invasie roept allerlei vragen op zoals over het karakter van het imperialisme en het recht van volkeren op zelfbeschikking en hoe het zit met nationale minderheden.
Hierover zal Volodymyr Ishchenko, een socialist uit Oekraïne, spreken op zaterdag 21 mei.
(Ishchenko is als socioloog verbonden aan de Freie Universität van Berlijn, schreef uitgebreid over het politieke karakter van de Maidan-opstand in 2014 en schrijft regelmatig voor Jacobin Magazine over de ontwikkelingen in Oekraïne.)
Dat duurt uiteraard nog even, net zoals we hier alweer een aantal weken op de maandagavond voor het gebouw van de Russische handelsdelegatie staan onder de gezamenlijk overeengekomen slogans:
Dank jullie wel.
Het is inmiddels alweer anderhalve maand geleden dat Rusland Oekraïne binnenviel. Verschillende grote steden worden belegerd, hele buurten en dorpen zijn in puin achtergelaten, miljoenen zijn huis, haard en land ontvlucht en het aantal burgerslachtoffers is gigantisch.
Terwijl mensen in Oekraïne zich terecht verzetten tegen de imperialistische invasie, gaan anti-oorlogsactivisten in Rusland dapper de straat op om, ondanks massale arrestaties en het vooruitzicht van 15 jaar gevangenisstraf zich toch uit te spreken tegen de oorlog. Ook diverse socialistische groepen worden hierdoor getroffen.
Ondertussen heeft het Westen de de oorlog verder geëscaleerd door middel van wapenleveranties, troepenverplaatsingen en sancties die voornamelijk de Russische arbeidersklasse treffen.
De pers, de Tweede Kamer en bijna alle organisaties roepen op tot vrede, maar stellen verder maatregelen voor die deze oorlog alleen maar verhevigen en internationaliseren, zoals meer sancties, wapenleveranties of een “no fly zone”.
In tegenstelling tot de vluchtelingencrisis van 2014 en de jaren erna zeggen de Centraal- en West-Europese regeringen nu wel vluchtelingen uit het oorlogsgebied te willen opvangen.
Raciale profilering van vluchtelingen blijft echter een rol spelen. Alle vluchtelingen uit welk oorlogsgebied dan ook verdienen veiligheid en zorg, ongeacht hun ras, religie of etniciteit.
De reactie van links op de oorlog is op zijn best verward. Aan de ene kant is sociaaldemocratisch en liberaal links, zoals PvdA en GL afgegleden tot het onderschrijven van de Westerse oorlogsinspanningen, tot het ondersteunen van verdere Europese bewapening, verhoogde militaire budgetten en een versterking van de positie van de NAVO, evenals het oproepen tot meer sancties, die niet alleen Russische oligarchen treffen.
Aan de andere kant heeft radicaal links inconsequent gereageerd. De erfenis van het stalinisme heeft de basis gelegd voor het perspectief van 'kampisme', dat wil zeggen ondersteuning van regeringen die zogenaamd tegen het Westerse imperialisme zijn.
Dat kampisme heeft ertoe geleid dat sommige groepen Rusland steunen en ontkennen dat de Russische oorlogsinspanningen imperialistisch zijn. Op sommige maandagavonden vonden wij representanten hiervan tegenover ons protest.
De realiteit van de Russische oorlog in Oekraïne roept opnieuw de vraag op hoe links moet reageren op imperialistische conflicten. Welke maatregelen moeten we vragen? Wie moeten we steunen? Hoe kunnen we een einde maken aan het kapitalistische systeem van eindeloze oorlogen en inter-imperialistische conflicten?
Het herinnert ons ook aan de leus waar onze naam vandaan komt: "Noch Washington noch Moskou, maar internationaal socialisme!"
De Internationale Socialisten (IS) organiseren in het derde weekend van mei (22-22ste) het jaarlijkse Marxisme Festival.
Met dit weekend van debat en socialistische theorie hopen we een trefpunt te zijn voor de linkse beweging en de meest urgente discussies van het moment. Tijdens het festival besteden we veel aandacht aan internationale ontwikkelingen. De Russische invasie roept allerlei vragen op zoals over het karakter van het imperialisme en het recht van volkeren op zelfbeschikking en hoe het zit met nationale minderheden.
Hierover zal Volodymyr Ishchenko, een socialist uit Oekraïne, spreken op zaterdag 21 mei.
(Ishchenko is als socioloog verbonden aan de Freie Universität van Berlijn, schreef uitgebreid over het politieke karakter van de Maidan-opstand in 2014 en schrijft regelmatig voor Jacobin Magazine over de ontwikkelingen in Oekraïne.)
Dat duurt uiteraard nog even, net zoals we hier alweer een aantal weken op de maandagavond voor het gebouw van de Russische handelsdelegatie staan onder de gezamenlijk overeengekomen slogans:
- Stop de oorlog
- Russische troepen weg uit Oekraïne
- Europa kernwapenvrij
Dank jullie wel.
Ron Blom sprak bovenstaande tekst uit op 11 april namens de Internationale Socialisten